Europark 4-8

1.3.1 Bestemmingen en aanduidingen

Op basis van het geldend bestemmingsplan zijn de gronden binnen het plangebied voorzien van de enkelbestemming 'Maatschappelijk''. Tevens zijn er twee dubbelbestemmingen van kracht waarmee de archeologische waarden in het gebied worden gewaarborgd. Hierna wordt nader ingegaan op de geldende bestemmingen.

Enkelbestemming

De voor 'Maatschappelijk' aangewezen gronden zijn bestemd voor meerdere vormen van maatschappelijke voorzieningen, waaronder een sportcentrum. Ter plaatse bevindt zich tevens een bouwvlak waarbinnen gebouwd mag worden.

Dubbelbestemmingen
De voor 'Waarde – Archeologische verwachting 2' en 'Waarde – Archeologische verwachting 3' aangewezen gronden zijn, behalve voor de andere daar voorkomende bestemmingen, mede bestemd voor het behoud en de bescherming van te verwachten archeologische waarden in de bodem. Afhankelijk van de grootte van het bouwwerk geldt dat een aanvrager een rapport dient te overleggen, waarin de archeologische waarden van de gronden waarop de aanvraag betrekking heeft in voldoende mate zijn vastgesteld.

1.3.2 Strijdigheid

De voorliggende ontwikkeling voorziet in het bouwen van bedrijvigheid met maximaal categorie 3.1. Ter plaatse van de maatschappelijke bestemming is dit niet toegestaan. Een herziening van het bestemmingsplan is daarmee noodzakelijk.

Het voorliggende bestemmingsplan voorziet in het gewenste juridisch-planologisch kader op basis waarvan de voorgenomen ontwikkeling mogelijk kan worden gemaakt.

2.2.1 Gewenste situatie

De ontwikkeling heeft betrekking op de herontwikkeling van sportcentrum De Tuunte. De bestaande bebouwing wordt gesloopt en er worden drie nieuwe bedrijfsgebouwen gebouwd. Conform het principebesluit wordt huidige milieuruimte van het terrein gehandhaafd (maximaal categorie 3.1. bedrijf volgens de handreiking van de VNG);

De exacte invulling van de locatie moet nog nader uitgewerkt worden. Vooralsnog wordt ervan uitgegaan dat in het linker gebouw 8 bedrijfsruimten heeft met elk een bvo van circa 88 m2. De eerste rij bedrijfsruimten aan de straatkant (zuiden) bestaan uit twee bouwlagen. Het middelste gebouw bestaat uit twee bedrijfshallen elk van 500 m2. Het rechter gebouw bestaat uit een bedrijfshal van 1000 m2 met een buitenopslagruimte. De totale oppervlakte van de nieuwe bebouwing bedraagt circa 3000 m2. Het gehele plangebied wordt voorzien van de functieaanduiding 'detailhandel volumineus' ten behoeve van volumineuze detailhandel. In afbeelding 2.2 is een mogelijke invulling van de gewenste situatie weergegeven.

De ontsluiting van het plangebied vindt plaats via de bestaande wegenstructuur. Het plangebied wordt zodanig ingericht dat ontsluiting van de bebouwing kan aantakken op Europark. Verder dienen voor de nieuwe bedrijvenfuncties binnen het plangebied voldoende parkeerplaatsen te worden aangelegd. In paragraaf 4.4.2 wordt nader ingegaan op de parkeerbehoefte. Via Artikel 12 van de regels van dit bestemmingsplan is gewaarborgd dat er ten alle tijde voldoende parkeergelegenheid gerealiseerd moet worden conform de Nota parkeernormen Winterswijk 2013 en de actualisatie van de Nota parkeernormen, de beleidsregel parkeernormen Winterswijk.

Verder blijven de groenstrook en calamiteitenstrook langs het spoor behouden en toegankelijk voor hulpdiensten.

Afbeelding 2.2: Schetstekening van de gewenste situatie (Bron: Ba - Twente.nl)

3.1.1 Nationale Omgevingsvisie (NOVI)

3.1.2 Ladder voor duurzame verstedelijking

In de Structuurvisie Infrastructuur en Ruimte (SVIR), de voorloper van de NOVI, is de ladder voor duurzame verstedelijking geïntroduceerd. Deze ladder is per 1 oktober 2012 als motiveringseis in het Besluit ruimtelijke ordening (artikel 3.1.6, lid 2) opgenomen. Doel van de ladder voor duurzame verstedelijking is een goede ruimtelijke ordening door een optimale benutting van de ruimte in stedelijke gebieden. Hierbij geldt een motiveringsvereiste voor het bevoegd gezag als nieuwe stedelijke ontwikkelingen planologisch mogelijk worden gemaakt.

Teneinde een ontwikkeling adequaat te kunnen toetsen aan de ladder is het noodzakelijk inzicht te geven in de begrippen 'bestaand stedelijk gebied' en 'stedelijke ontwikkeling'.

In het Bro zijn in artikel 1.1.1 definities opgenomen voor:

• bestaand stedelijk gebied: 'bestaand stedenbouwkundig samenstel van bebouwing ten behoeve van wonen, dienstverlening, bedrijvigheid, detailhandel of horeca, alsmede de daarbij behorende openbare of sociaal culturele voorzieningen, stedelijk groen en infrastructuur'.
• stedelijke ontwikkeling: ´ruimtelijke ontwikkeling van een bedrijventerrein of zeehaventerrein, of van kantoren, detailhandel, woningbouwlocaties of andere stedelijke voorzieningen.'

3.1.3 Nationaal landschap

Op basis van landschappelijke en cultuurhistorische kwaliteiten heeft het Rijk in het verleden een selectie gemaakt van twintig ‘Nationale landschappen’. Het gebied Winterswijk maakte deel uit van deze selectie vanwege de volgende kernkwaliteiten: kleinschalige openheid, groene karakter en microreliëf. Met de vaststelling van de SVIR is het landschapsbeleid losgelaten. De verantwoordelijkheid voor de afstemming tussen verstedelijking en groene ruimte op regionale schaal laat het Rijk over aan de provincies.

3.1.4 Conclusie toetsing van het initiatief aan het rijksbeleid

Nationale omgevingsvisie

De Nationale Omgevingsvisie laat zich niet specifiek uit over dergelijke lokale ontwikkelingen.

Ladder duurzame verstedelijking

In de overzichtsuitspraak ECLI:NL:RVS:2017:1724 van 28 juni 2017 zijn de hoofdlijnen van de rechtspraak inzake de ladder opgenomen en zijn bedoeld om de rechtspraktijk houvast te bieden bij de toepassing van de ladder.

In deze overzicht uitspraak is aangegeven dat een bestemmingsplan dat bij recht een stedelijke ontwikkeling mogelijk maakt, maar ten opzichte van het voorgaande planologische regime geen nieuw planologisch ruimtebeslag mogelijk maakt, maar alleen een planologische functiewijziging, voorziet in beginsel niet in een nieuwe stedelijke ontwikkeling als bedoeld in artikel 3.1.6, tweede lid, van het Bro. Van dit uitgangspunt wordt afgeweken indien die planologische functiewijziging een zodanige aard en omvang heeft dat desalniettemin sprake is van een nieuwe stedelijke ontwikkeling (uitspraak van 20 april 2016, ECLI:NL:RVS:2016:1075 (Amersfoort)). Hierbij komt betekenis toe aan de ruimtelijke uitstraling van de in het nieuwe plan voorziene functie en die van hetgeen onder het vorige plan mogelijk was (uitspraak van 1 juni 2016, ECLI:NL:RVS:2016:1503 (Zundert)).

De transformatie van het plangebied van sportcentrum naar bedrijventerrein kan gelet op haar aard en omvang niet worden aangemerkt als 'nieuwe stedelijke ontwikkeling'. Het plangebied is op dit moment bestemd voor maatschappelijke doeleinden met een groot bouwvlak dat voor 100% mag worden bebouwd met bebouwing tot 10 meter hoog. Voorliggend bestemmingsplan gaat uit van een vergelijkbaar bouwvlak voor bedrijfsdoeleinden en volumineuze detailhandel dat eveneens voor 100% mag worden bebouwing met een bouwhoogte van 10 meter. Qua bouwmogelijkheden is het bestemmingsplan vergelijkbaar. Qua functie is er sprake van een functie met een potentieel hogere verkeersgeneratie en milieubelasting zie ook hoofdstuk 4. Echter, omdat niet volledig aan de richtafstanden voor een aanvaardbaar woon- en leefklimaat ten aanzien van de woningen aan de overzijde van het spoor is de bedrijfsbestemming iets teruggelegd, zodat wel kan worden voldaan aan de richtafstand van 30 meter. Op deze wijze is er sprake van een aanvaardbaar woon- en leefklimaat.

Geconcludeerd wordt dat de ontwikkeling niet ladderplichtig is, hierna wordt volledigheidshalve wel ingegaan op de behoefte aan de ontwikkeling.

Is er behoefte aan de voorgenomen ontwikkeling?

Bij het beschrijven van de behoefte dient te worden uitgegaan van het saldo van de aantoonbare vraag naar de voorgenomen ontwikkeling verminderd met het aanbod in planologische besluiten, ook als het feitelijk nog niet is gerealiseerd (harde plancapaciteit).

In voorliggend geval blijkt uit het Regionaal Programma Werklocaties Achterhoek en de Structuurvisie Kom Winterswijk 2010-2020 dat er in de provincie gestreefd wordt naar een evenwichtige voorraad van werklocaties die bijdraagt aan een aantrekkelijk en duurzaam vestigingsklimaat. Om regionale economische ontwikkelingen op een adequate manier te kunnen faciliteren zijn voldoende werklocaties van de juiste kwaliteiten en op de juiste locaties gewenst. Om het lokale en regionale bedrijfsleven ook de komende jaren zo goed mogelijk te kunnen faciliteren, hebben de regio Achterhoek en de provincie Gelderland een analyse van vraag en aanbod op bedrijventerreinen in de Achterhoek uit laten voeren. Het regionaal programma werklocaties Achterhoek voor de periode 2019 tot 2023 vormt het eindproduct van dat proces, waarin de zeven gemeenten in de Achterhoek (Aalten, Berkelland, Bronckhorst, Doetinchem, Oost Gelre, Oude IJsselstreek en Winterswijk), op basis van vraag-aanbodanalyses, onderling afspraken hebben gemaakt betreffende de bedrijventerreinenprogrammering in de regio.

Winterswijk heeft beperkte mogelijkheden voor nieuwe ontwikkelingen, vanwege de ligging in/nabij nationaal landschap en behoud van de kwaliteit van het buitengebied. Nieuwe ontwikkelingen zijn echter noodzakelijk om uitbreiding van lokale bedrijven te faciliteren. Een integrale aanpak, gericht op bedrijventerrein, infrastructuur, duurzaamheid en natuur kan leiden tot een robuuste, duurzame oplossing. Er is in Winterswijk (op korte termijn) sprake van een urgent tekort. Om de groei van bedrijven niet te belemmeren, zou Winterswijk hier snel op moeten acteren. Gezien de beperkte ruimte, vraagt dit om een strategische benadering waarin aanleg van nieuwe terreinen wordt gecombineerd met revitalisering, verduurzaming en optimaal ruimtegebruik op bestaande terreinen.

De herontwikkeling van de locatie van Sportcentrum De Tuunte naar bedrijvigheid sluit hier goed bij aan. Enerzijds wordt invulling gegeven aan de behoefte aan bedrijvenlocaties. Door het herontwikkelen binnen bestaand stedelijk gebied is er tevens sprake van duurzaam ruimtegebruik.

Resumerend kan worden geconcludeerd dat het rijksbeleid geen belemmering vormt voor de in dit bestemmingsplan besloten ontwikkeling.

3.2.1 Omgevingsvisie Gelderland

De Omgevingsvisie Gaaf Gelderland, vastgesteld op 19 december 2019 gaat over ‘Gaaf Gelderland’. ‘Gaaf’ is een woord met twee betekenissen. ‘Gaaf’ betekent ‘mooi’ en gaat over wat historisch en landschappelijk gezien. Het beschermen waard! Maar ‘Gaaf’ verwijst ook naar dat wat ‘cool’ en nieuw en vernieuwend is; aantrekkelijk voor nieuwe generaties. Het ontwikkelen waard! Beide kanten zijn van toepassing op Gelderland en onlosmakelijk verbonden met de Gelderlanders. Beide aspecten zijn dan ook opgenomen in de Gelderse Omgevingsvisie. In de Omgevingsvisie 'Gaaf Gelderland' is benoemd wat voor de provincie van waarde is en wat moet worden beschermd. Daarnaast geeft de provincie richting aan wat ze willen en ook moeten veranderen en ontwikkelen.

In de visie staan de volgende begrippen centraal: gezond, veilig, schoon en welvarend Gelderland. Met gezond en veilig worden een gezonde leefomgeving, schone en frisse lucht, een schoon milieu, een niet vervuilde bodem, voldoende schoon en veilig (drink)water, bescherming van onze flora en fauna gestimuleerd. Daarmee bereidt de provincie zich voor op klimaatverandering, zoals hitte, droogte, bosbranden en overstromingen. Om deze doelen te bereiken moet met name aandacht worden besteed aan verkeersveiligheid en veilige bedrijvigheid.

Met schoon en welvarend worden een dynamisch, duurzaam en aantrekkelijk woon-, werk- en ondernemersklimaat, goed bereikbaar en met een goed functionerende arbeidsmarkt en dito kennis- en onderwijsinstellingen gestimuleerd. Daarmee bereidt de provincie zich voor op het tegengaan van schadelijke uitstoot, afval en uitputting van grondstoffen. Om deze doelen te bereiken moet met name aandacht worden besteed aan het investeren in nieuwe, alternatieve vormen van energie.

Omgevingsverordening Gelderland

Op 24 september 2014 (geactualiseerd in december 2019, geconsolideerd in december 2022) heeft de provincie Gelderland de Omgevingsverordening Gelderland vastgesteld. In de Omgevingsverordening zijn regels (randvoorwaarden) opgenomen passend bij de provinciale aanpak van ambities en doelen uit de Omgevingsvisie.

3.2.2 Toetsing initiatief aan provinciaal beleid

Het plangebied heeft in de provinciale omgevingsverordening geen aanduiding, waardoor er geen specifieke instructieregels van toepassing zijn voor de ontwikkeling.

Geconcludeerd wordt dat de ontwikkeling niet in strijd is met de uitgangspunten zoals gesteld in de Omgevingsvisie en Omgevingsverordening van de provincie Gelderland.

3.3.1 Regionaal Programma Werklocaties Achterhoek

De Provincie Gelderland streeft naar een evenwichtige voorraad van werklocaties die bijdraagt aan een aantrekkelijk en duurzaam vestigingsklimaat. Om regionale economische ontwikkelingen op een adequate manier te kunnen faciliteren zijn voldoende werklocaties van de juiste kwaliteiten en op de juiste locaties gewenst. Om het lokale en regionale bedrijfsleven ook de komende jaren zo goed mogelijk te kunnen faciliteren, hebben de regio Achterhoek en de provincie Gelderland een analyse van vraag en aanbod op bedrijventerreinen in de Achterhoek uit laten voeren. Het regionaal programma werklocaties Achterhoek voor de periode 2019 tot 2023 vormt het eindproduct van dat proces, waarin de zeven gemeenten in de Achterhoek (Aalten, Berkelland, Bronckhorst, Doetinchem, Oost Gelre, Oude IJsselstreek en Winterswijk), op basis van vraag-aanbodanalyses, onderling afspraken hebben gemaakt betreffende de bedrijventerreinenprogrammering in de regio.

Winterswijk heeft beperkte mogelijkheden voor nieuwe ontwikkelingen, vanwege de ligging in/nabij nationaal landschap en behoud van de kwaliteit van het buitengebied. Nieuwe ontwikkelingen zijn echter noodzakelijk om uitbreiding van lokale bedrijven te faciliteren. Een integrale aanpak, gericht op bedrijventerrein, infrastructuur, duurzaamheid en natuur kan leiden tot een robuuste, duurzame oplossing.

Er is in Winterswijk (op korte termijn) sprake van een urgent tekort. Om de groei van bedrijven niet te belemmeren, zou Winterswijk hier snel op moeten acteren. Gezien de beperkte ruimte, vraagt dit om een strategische benadering waarin aanleg van nieuwe terreinen wordt gecombineerd met revitalisering, verduurzaming en optimaal ruimtegebruik op bestaande terreinen.

3.3.2 Toetsing initiatief aan Regionaal Programma Werklocaties Achterhoek

De herontwikkeling van de locatie van Sportcentrum De Tuunte naar bedrijvigheid sluit goed aan bij de ambities van het Regionaal Programma Werklocaties Achterhoek. Enerzijds wordt invulling gegeven aan de behoefte aan bedrijvenlocaties. Door het herontwikkelen binnen bestaand stedelijk gebied is er sprake van duurzaam ruimtegebruik. Het bestemmingsplan is daarmee in overeenstemming met het Regionaal Programma Werklocaties Achterhoek.

3.4.1 Structuurvisie Kom Winterswijk 2010-2020

3.4.2 Groenstructuurvisie bebouwde kom

4.1.1 Bodem

Bij een bestemmingsplanprocedure wordt op grond van artikel 3.1.6 Besluit ruimtelijke ordening (Bro) vastgesteld of de bodemkwaliteit een belemmering vormt voor de uitvoerbaarheid van het plan. Aan de hand van beschikbare bodeminformatie wordt onderbouwd wat de verwachte bodemkwaliteit is, of bodemonderzoek nodig is en of er maatregelen nodig zijn om de bodemkwaliteit geschikt te maken voor het beoogde gebruik. Deze paragraaf betreft de Wet bodembescherming, het Besluit Asbestwegen, het Besluit bodemkwaliteit, de Woningwet/bouwverordening en de Arbowet.

In voorliggend geval hebben de grond reeds een maatschappelijke bestemming. Ter plaatse was een sportcentrum aanwezig. De nieuwe functie wordt bedrijvigheid. Hiermee is geen sprake van een meer bodemgevoelig gebruik. Het uitvoeren van een verkennend bodemonderzoek kan daarom achterwege blijven.

4.1.2 Geluid

De Wet geluidhinder (Wgh) bevat geluidnormen en richtlijnen over de toelaatbaarheid van geluidniveaus als gevolg van rail- en wegverkeerslawaai en industrielawaai. De Wgh geeft aan dat een akoestisch onderzoek moet worden uitgevoerd bij het voorbereiden van de vaststelling van een bestemmingsplan of het nemen van een omgevingsvergunning indien het plan een geluidgevoelig object mogelijk maakt binnen een geluidszone van een bestaande geluidsbron of indien het plan een nieuwe geluidsbron mogelijk maakt. Het akoestisch onderzoek moet uitwijzen of de wettelijke voorkeurswaarde bij geluidgevoelige objecten wordt overschreden en zo ja, welke maatregelen nodig zijn om aan de voorkeurswaarde te voldoen.

Planspecifiek

De voorliggende ontwikkeling voorziet in het bouwen van drie bedrijfsgebouwen in de kom van Winterswijk. Een bedrijfsgebouw wordt niet aangemerkt als een geluidgevoelig object in het kader van de Wet geluidhinder. Met de voorliggende ontwikkeling worden daarmee geen geluidgevoelige objecten toegevoegd, waarmee een nadere toetsing aan de Wet geluidhinder niet noodzakelijk is.

De nieuwe bedrijfsgebouwen zijn daarentegen wel een inrichting die geluid veroorzaakt. Aangezien het hier niet gaat om een gezoneerd industrieterrein, geldt het wettelijk kader van de Wgh voor regulering van een industrieterrein niet. In paragraaf 4.1.4 wordt daarom nader ingegaan op de geluidbelasting die het bouwen van de bedrijfsgebouwen met zich meebrengt op omliggende geluidgevoelige objecten (woningen).

Geconcludeerd wordt dat de Wet geluidhinder geen belemmering vormt voor het plan.

4.1.3 Luchtkwaliteit

Om een goede luchtkwaliteit in Europa te garanderen heeft de Europese Unie een viertal kaderrichtlijnen opgesteld. De hiervan afgeleide Nederlandse wetgeving is vastgelegd in hoofdstuk 5, titel 2 van de Wet milieubeheer. Deze wetgeving staat ook bekend als de Wet luchtkwaliteit.

In de Wet luchtkwaliteit staan onder meer de grenswaarden voor de verschillende luchtverontreinigende stoffen. Onderdeel van de Wet luchtkwaliteit zijn de volgende Besluiten en Regelingen:

• Besluit en de Regeling niet in betekenende mate bijdragen (luchtkwaliteitseisen);
• Besluit gevoelige bestemmingen (luchtkwaliteitseisen);

Besluit en de Regeling niet in betekenende mate bijdragen

Het Besluit niet in betekenende mate bijdragen (NIBM) staat bouwprojecten toe wanneer de bijdrage aan de luchtverontreiniging van het desbetreffende project niet in betekenende mate is. Het begrip "niet in betekenende mate" is gedefinieerd als 3% van de grenswaarden uit de Wet milieubeheer. Het gaat hierbij uitsluitend om stikstofdioxide (NO2 ) en fijn stof (PM10 ). Toetsing aan andere luchtverontreinigende stoffen uit de Wet luchtkwaliteit vindt niet plaats.

In de Regeling NIBM is een lijst met categorieën van gevallen (inrichtingen, kantoor- en woningbouwlocaties) opgenomen die niet in betekenende mate bijdragen aan de luchtverontreiniging. Enkele voorbeelden zijn:

• woningen: 1.500 met een enkele ontsluitingsweg;
• woningen: 3.000 met twee ontsluitingswegen;
• kantoren: 100.000 m² bruto vloeroppervlak met een enkele ontsluitingsweg.

Als een ruimtelijke ontwikkeling niet genoemd staat in de Regeling NIBM kan deze nog steeds niet in betekenende mate bijdragen. De bijdrage aan NO2 en PM10 moet dan minder zijn dan 3% van de grenswaarden.

Besluit gevoelige bestemmingen

Dit besluit is opgesteld om mensen die extra gevoelig zijn voor een matige luchtkwaliteit aanvullend te beschermen. Deze 'gevoelige bestemmingen' zijn scholen, kinderdagverblijven en verzorgings-, verpleeg- en bejaardentehuizen. Woningen en ziekenhuizen/ klinieken zijn geen gevoelige bestemmingen.

De grootste bron van luchtverontreiniging in Nederland is het wegverkeer. Het Besluit legt aan weerszijden van rijkswegen en provinciale wegen zones vast. Bij rijkswegen is deze zone 300 meter, bij provinciale wegen 50 meter. Bij realisatie van 'gevoelige bestemmingen' binnen deze zones is toetsing aan de grenswaarden die genoemd zijn in de Wet luchtkwaliteit nodig.

Planspecifiek

Hierboven zijn voorbeelden van de lijst met categorieën van gevallen opgenomen, die niet in betekenende mate bijdragen aan de luchtverontreiniging. Gelet op de aard en omvang van dit project in vergelijking met de voorgenoemde categorieën, kan worden aangenomen dat voorliggend project 'niet in betekenende mate bijdraagt' aan de luchtverontreiniging.

Daarnaast wordt opgemerkt dat de functie bedrijvigheid niet wordt aangemerkt als een gevoelige bestemming in het kader van het Besluit gevoelige bestemmingen.

Het aspect luchtkwaliteit leidt niet tot mogelijk belangrijke nadelige milieugevolgen.

4.1.4 Bedrijven- en milieuzonering

4.1.5 Externe Veiligheid

Het aspect externe veiligheid betreft het risico op een ongeval waarbij een gevaarlijke stof aanwezig is. Deze gevaarlijke stoffen kennen twee verschillende bronnen. Dit zijn de stationaire bronnen (chemische fabriek, lpg-vulpunt) en de mobiele bronnen (route gevaarlijke stoffen). Er wordt onderscheid gemaakt tussen de kans op een ramp en het aantal mogelijk slachtoffers, dit is respectievelijk het plaatsgebonden risico en het groepsrisico. Het plaatsgebonden risico biedt burgers in hun woonomgeving een minimum beschermingsniveau tegen gevaarlijke stoffen. Het groepsrisico heeft een oriënterende waarde en voor het plaatsgebonden risico geldt een grenswaarde voor kwetsbare objecten en een richtwaarde voor beperkt kwetsbare objecten.

Het plaatsgebonden risico mag in principe nergens groter zijn dan 1 op 1 miljoen (ofwel 10-6). Dit is de kans dat een denkbeeldig persoon, die zich een jaar lang permanent op de betreffende plek bevindt (de plek waarvoor het risico is uitgerekend), dodelijk verongelukt door een ongeval. Deze kans mag niet groter zijn dan eens in de miljoen jaar. Elke ruimtelijke ontwikkeling wordt getoetst aan het plaatsgebonden risico van 10-6 als grenswaarde.

Het groepsrisico geeft de kans aan dat in één keer een groep mensen die zich in de omgeving van een risicosituatie bevindt, dodelijk door een ongeval wordt getroffen. Het groepsrisico legt een relatie tussen de kans op een ramp en het aantal mogelijke slachtoffers. Bij groepsrisico is het dan ook niet een contour die bepalend is, maar het aantal mensen dat zich gedurende een bepaalde periode binnen de effectafstand van een risicovolle activiteit ophoudt. Welke kans nog acceptabel wordt geacht, is afhankelijk van de omvang van de ramp. Een ongeval met 100 doden leidt tot meer ontwrichting, leed en emoties, dan een ongeval met 10 dodelijke slachtoffers. Aan de kans op een ramp met 100 doden wordt dan ook een grens gesteld die een factor honderd lager ligt dan voor een ramp met 10 doden.

In het Besluit externe veiligheid inrichtingen (Bevi, stb. 250, 2004) wordt verder een verantwoordingsplicht (door de overheid) voor het groepsrisico rond inrichtingen wettelijk geregeld. De verantwoording houdt in dat wordt aangegeven of risico's acceptabel zijn en welke maatregelen worden genomen om de risico's te verkleinen.

Planspecifiek

Aan hand van de Risicokaart is een inventarisatie verricht van risicobronnen in en rond het plangebied. Op de Risicokaart staan meerdere soorten risico's, zoals ongevallen met brandbare, explosieve en giftige stoffen, grote branden of verstoring van de openbare orde. In totaal worden op de Risicokaart de8 soorten rampen weergegeven. In afbeelding 4.2 is een uitsnede van de Risicokaart opgenomen. Het plangebied is hierin weergegeven met de blauwe ster.

Afbeelding 4.2: Uitsnede risicokaart Nederland, plangebied aangeduid met blauwe ster (bron: atlasleefomgeving.nl)

Uit de inventarisatie blijkt dat het plangebied:

• zich niet bevindt binnen de risicocontour van Bevi- en Brzo-inrichtingen dan wel inrichtingen die vallen onder het Vuurwerkbesluit (plaatsgebonden risico);
• zich niet bevindt binnen een gebied waarbinnen een verantwoording van het groepsrisico nodig is;
• niet is gelegen binnen de veiligheidsafstanden van het vervoer gevaarlijke stoffen;
• niet is gelegen binnen de veiligheidsafstanden van buisleidingen voor het vervoer van gevaarlijke stoffen (de dichtstbijzijnde buisleiding betreft een afstand van 230 meter te hebben).

Geconcludeerd wordt dat de in dit bestemmingsplan besloten ontwikkeling in overeenstemming is met wet- en regelgeving ter zake van externe veiligheid.

4.1.6 Aanmeldnotitie MER-beoordeling

De milieueffectrapportage is een wettelijk instrument met als doel het aspect milieu een volwaardige plaats in deze integrale afweging te geven. Een bestemmingsplan kan op drie manieren met milieueffectrapportage in aanraking komen:

• Op basis van artikel 7.2a, lid 1 Wm (als wettelijk plan);

Er ontstaat een m.e.r.-plicht wanneer er een passende beoordeling op basis van art. 2.8, lid 1 Wet natuurbescherming nodig is.

• Op basis van Besluit milieueffectrapportage (bestemmingsplan in kolom 3);

Er ontstaat een m.e.r.-plicht voor die activiteiten en gevallen uit de onderdelen C en D van de bijlage van dit besluit waar het bestemmingsplan genoemd is in kolom 3 (plannen).

• Op basis van Besluit milieueffectrapportage (bestemmingsplan in kolom 4);

Er ontstaat een m.e.r.-(beoordelings)plicht voor die activiteiten en gevallen uit de onderdelen C en D van de bijlage van dit besluit waar het bestemmingsplan genoemd is in kolom 4 (besluiten).

In het Besluit m.e.r. neemt het bestemmingsplan een bijzondere positie in, want het kan namelijk tegelijkertijd opgenomen zijn in zowel kolom 3 als in kolom 4 van het Besluit m.e.r.. Of het bestemmingsplan in deze gevallen voldoet aan de definitie van het plan uit kolom 3 of aan de definitie van het besluit uit kolom 4 is afhankelijk van de wijze waarop de activiteit in het bestemmingsplan wordt bestemd. Als voor de activiteit eerst één of meerdere uitwerkings- of wijzigingsplannen moeten worden vastgesteld dan is sprake van 'kaderstellend voor' en voldoet het bestemmingsplan aan de definitie van het plan. Is de activiteit geheel of gedeeltelijk als eindbestemming opgenomen voldoet het aan de definitie van het besluit.

Een belangrijk element in het Besluit m.e.r. is het (in feite) indicatief maken van de gevalsdefinities (de drempelwaarden in kolom 2 in de D-lijst). Dit betekent dat het bevoegd gezag meer moet doen dan onder de oude regelgeving. Kon vroeger worden volstaan met de mededeling in het besluit dat de omvang van de activiteit onder de drempelwaarde lag en dus geen m.e.r. (beoordeling) noodzakelijk was, onder de nu geldende regeling moet een motivering worden gegeven. Voor deze toets wordt de term vormvrije m.e.r.-beoordeling gehanteerd.

Planspecifiek

De voorgenomen ontwikkeling wordt mogelijk gemaakt door het partieel herzien van het geldende bestemmingsplan. Dit betekent dat voorliggende ontwikkeling m.e.r.-(beoordelings)plichtig is, indien activiteiten worden mogelijk gemaakt die genoemd worden in onderdeel C of D van het Besluit m.e.r. en de daarin opgenomen drempelwaarden overschrijden.

In dit geval is sprake van een ontwikkeling die niet wordt genoemd in onderdeel C van het Besluit m.e.r. en is daarom niet direct m.e.r.-plichtig. Op basis van onderdeel D kan de in dit plan besloten ontwikkeling worden aangemerkt als: 'De aanleg, wijziging of uitbreiding van een stedelijk ontwikkelingsproject met inbegrip van de bouw van winkelcentra of parkeerterreinen' (onderdeel D 11.2 besluit m.e.r.).

De ontwikkeling in dit bestemmingsplan is m.e.r.-beoordelingsplichtig indien de volgende drempelwaarden worden overschreden:

• een oppervlakte van 100 hectare of meer,
• een aaneengesloten gebied en 2000 of meer woningen omvat, of
• een bedrijfsvloeroppervlakte van 200.000 m2 of meer.

Gezien de drempelwaarden wordt geconcludeerd dat voor dit bestemmingsplan geen sprake is van een m.e.r.-beoordelingsplicht. Echter, zoals ook in het voorgaande aangegeven, dient ook wanneer ontwikkelingen onder drempelwaarden blijven, het bevoegd gezag zich ervan te vergewissen of activiteiten geen aanzienlijke milieugevolgen kunnen hebben.

Gelet op de aard- en omvang van de voorgenomen ontwikkeling is het de vraag om er sprake is van een 'stedelijk ontwikkelingsproject' als bedoeld in onderdeel D 11.2 van het Besluit milieueffectrapportage. Uit jurisprudentie (ABRvS 18 juli 2018, ECLI:NL:RVS:2018:2414) volgt dat het antwoord op deze vraag afhankelijk is van de concrete omstandigheden van het geval, waarbij onder meer aspecten als de aard en de omvang van de voorziene ontwikkeling moet worden beoordeeld of sprake is van een stedelijk ontwikkelingsproject. Niet relevant is of per saldo aanzienlijke negatieve gevolgen voor het milieu kunnen ontstaan.

Voorliggende ontwikkeling gaat uit van het transformeren van Sportcomplex De Tuunte naar een bedrijvenlocatie. Het gaat om een kleinschalige ontwikkeling waarbij het aantal verkeersbewegingen ten opzichte van de bestaande situatie niet onevenredig toeneemt. Verder is, voor zover in dit kader relevant, sprake van een nieuwe functie die niet leidt tot een verdere aantasting van het woon- en leefklimaat ter plaatse van omliggende woningen. Gelet op het vorenstaande en de aard en omvang van de voorgenomen ontwikkeling, wordt geconcludeerd dat er geen sprake is van een stedelijk ontwikkelingsproject als bedoeld in het Besluit m.e.r.. Tevens blijkt uit dit hoofdstuk dat dit bestemmingsplan geen belangrijk nadelige milieugevolgen heeft, die het doorlopen van een m.e.r.-procedure noodzakelijk maken.

Conclusie

Op basis van de beoordeling en op basis van de behandelde milieu- en omgevingsaspecten, wordt geconcludeerd worden dat het milieubelang van onderhavig plan voldoende mate is afgewogen. Gelet op de kenmerken van het project (zoals het karakter in vergelijking met de drempelwaarden uit het Besluit m.e.r.), de plaats van het project en de kenmerken van de potentiële effecten zullen geen belangrijke negatieve milieugevolgen optreden.

4.2.1 Cultuurhistorie

Onder de noemer Modernisering Monumentenzorg (MoMo) heeft het Rijk in 2009 een aanzet gegeven voor een goede afweging van het belang van de cultuurhistorie in de ruimtelijke ordening. Gepleit wordt voor een verantwoorde verankering van de integrale cultuurhistorie in structuurvisies, bestemmingsplannen en milieueffectrapportages. Het voornaamste doel hiervan is om het cultuurhistorische karakter van Nederland op gebiedsniveau te behouden en te versterken. De aandacht voor cultuurhistorie is ook wettelijk vastgelegd in het Besluit ruimtelijke ordening. Artikel 3.1.6 onder 2 van dit Besluit geeft aan dat “een beschrijving van de wijze waarop met de in het gebied aanwezige cultuurhistorische waarden en in de grond aanwezige of te verwachten monumenten rekening is gehouden” in het bestemmingsplan moet worden opgenomen.

Planspecifiek

Binnen het plangebied bevinden zich geen cultuurhistorisch waarden of gemeentelijke dan wel Rijksmonumenten. Gelet op het vorenstaande wordt geconcludeerd dat de voorgenomen ontwikkeling niet resulteert in een aantasting van cultuurhistorische waarden.

4.2.2 Archeologie

Op 16 januari 1992 is in Valletta (Malta) het Europees Verdrag inzake de bescherming van het archeologisch erfgoed (Verdrag van Malta) ondertekend. Het Nederlandse parlement heeft dit verdrag in 1998 goedgekeurd. Het Verdrag van Malta voorziet in bescherming van het Europees archeologisch erfgoed onder meer door de risico's op aantasting van dit erfgoed te beperken. Deze bescherming is in Nederland wettelijk verankerd in de Erfgoedwet. In het kader van een goede ruimtelijke ordening in relatie tot de Erfgoedwet kan vooronderzoek naar mogelijke waarden nodig zijn. Om deze reden zijn alle gronden in Winterswijk geïnventariseerd en beoordeeld op mogelijk aanwezige archeologische relicten. Er worden 4 waarden onderscheiden, iedere categorie kent een eigen verwachting op vondsten, waarbij 1 de hoogste verwachtingswaarde is en 4 de laagste.

Planspecifiek

Zoals in hoofdstuk 1 reeds beschreven gelden binnen het plangebied de dubbelbestemmingen 'Waarde – Archeologische verwachting 2' en 'Waarde – Archeologische verwachting 3'. Voor deze gronden geldt een onderzoekplicht bij bodemingrepen groter dan 100 m2. In voorliggend geval is door Laagland Archeologie een bureauonderzoek en inventariserend veldonderzoek - verkennende fase uitgevoerd. De volledige onderzoeksrapportage is opgenomen in Bijlage 1. Hierna worden de onderzoeksresultaten besproken.

Op basis van het bureauonderzoek ligt het plangebied op een dekzandwelving. Het noordelijke deel lag oorspronkelijk waarschijnlijk wat lager. Dit was een relatief vochtig gebied dat pas laat (na 1832) is ontgonnen. Hier is een veldpodzolbodem te verwachten. Het zuidelijke deel lag wat hoger (voet/flank van een grotere opduiking ten zuiden van het plangebied. Dit gebied is vermoedelijk in de loop van de Nieuwe Tijd ontgonnen. Het plaggendek dateert daarmee waarschijnlijk eveneens in de Nieuwe Tijd. In ieder geval vanaf 1787 is hier een plaggendek te verwachten. Tijdens eerdere onderzoeken is hoofdzakelijk een tot in de C-horizont verstoord bodemprofiel aangetroffen. In enkele boringen zijn resten van een plaggendek of bodemvorming gezien. In de omgeving van het plangebied zijn geen bekende archeologische resten geregistreerd. Op oude kaarten is het plangebied tot ver in de 20ste eeuw onbebouwd gebleven. Langs het noordelijke plangebied loopt vanaf 1884 een spoorlijn.

Op basis van de landschappelijke situatie wordt een middelhoge verwachting aangehouden voor resten uit de periode Neolithicum tot en met Nieuwe Tijd. Resten uit oudere perioden worden niet verwacht. Het zwaartepunt ligt daarbij op het zuidelijke plangebied en – voor dat deel – op de Nieuwe Tijd.

Het uitgevoerde verkennende booronderzoek heeft tot doel het verwachtingsmodel te toetsen en zo nodig aan te vullen. Hiertoe zijn verspreid over het toegankelijke deel van het plangebied verkennende boringen gezet. In dit stadium is verkennend booronderzoek de meest efficiënte onderzoekswijze om de archeologische potentie van het plangebied in kaart te brengen.

Op basis van het uitgevoerde booronderzoek is de kans klein dat het plangebied archeologische sporen bevat. Het plangebied bestaat uit een late uitbreiding van de bouwlanden. Deze ontginning is gerealiseerd door het opbrengen van een dik humeus pakket. Voorheen bestond het bodemtype uit beekeerdgronden.

Het archeologisch belang hiervan is laag. Om deze reden adviseert Laagland Archeologie geen vervolgonderzoek uit te voeren en het plangebied vrij te geven.

4.4.1 Algemeen en uitgangspunten

Bij nieuwe ruimtelijke ontwikkelingen moet rekening worden gehouden met de effecten op de parkeerbehoefte en verkeersgeneratie die ontstaat door de nieuwe ontwikkeling. In dit geval wordt voor de parkeerbehoefte aangesloten bij de uitgangspunten uit de 'Beleidsregel parkeren Winterswijk'.

Voor de berekening van de verkeersgeneratie is aangesloten bij de publicatie 'Toekomstbestendig parkeren (december 2018)' van het CROW. De kencijfers van het CROW zijn gebaseerd op literatuuronderzoek en praktijkervaringen van gemeenten. Deze kencijfers zijn landelijk (en juridisch) geaccepteerd en worden gezien als de meest betrouwbare gegevens met betrekking tot het bepalen van de verkeergeneratie en het benodigde aantal parkeerplaatsen.

Bij het gebruik van kencijfers moet rekening worden gehouden met onder meer de bereikbaarheidskenmerken van de locatie. Ook de stedelijkheidsgraad is van invloed op het aanbod en de kwaliteit van alternatieve vervoerswijzen en dus op de hoogte van het parkeerkencijfer. Onder stedelijkheidsgraad wordt verstaan het aantal adressen per vierkante kilometer. In de vermelde publicatie van het CROW worden parkeerkencijfers weergegeven onderverdeeld naar functies, de stedelijke zone en de stedelijkheidsgraad.

Voor het berekenen van de bijbehorende parkeerbehoefte en verkeersgeneratie worden de volgende uitgangspunten gehanteerd:

• Functie

• 1. Bedrijf arbeidsextensief/bezoekersextensief (loods, opslag, transportbedrijf);
• 2. Bedrijf arbeidsintensief/bezoekersextensief (industrie, laboratorium, werkplaats);
• 3. Bouwmarkt;
• 4. Bedrijfsverzamelgebouw.

• Verstedelijkingsgraad: Matig stedelijk (Bron: CBS Statline/Beleidsregel parkeren Winterswijk);
• Stedelijke zone: Rest bebouwde kom (Bron: Beleidsregel parkeren Winterswijk).

4.4.2 Berekening parkeerbehoefte

Het benodigde of gewenste aantal parkeerplaatsen bij ruimtelijke ontwikkelingen kan worden bepaald op basis van parkeerkencijfers of op basis van parkeernormen. Parkeerkencijfers zijn op de praktijk gebaseerde cijfers van de verwachte parkeerbehoefte. Parkeernormen staan voor het aantal vereiste parkeerplaatsen per type bestemming. Op basis van deze parkeernormen wordt parkeerbeleid veelal vormgegeven. Voor het berekenen van de parkeerbehoefte wordt in dit geval aangesloten bij de uitgangspunten uit de 'Beleidsregel parkeren Winterswijk’ die gelden voor een nieuw woon-/werk-/ industriegebied.

Voor het parkeren is gekeken naar een bandbreedte tussen de volgende bedrijfstypen die binnen een gemengd bedrijventerrein kunnen voorkomen:

• bedrijf arbeidsintensief/bezoekersintensief (industrie, laboratorium, werkplaats) (2,6 parkeerplaatsen per 100 m2 BVO);
• bedrijf arbeidsextensief/bezoekersextensief (loods opslag, transportbedrijf) (1,3 parkeerplaatsen per 100 m2 BVO);
• Bouwmarkt (2,7 parkeerplaatsen per 100 m2 BVO);
• Bedrijfsverzamelgebouw (2,2 parkeerplaatsen per 100 m2 BVO).

Voor het bepalen van de parkeerbehoefte is het aantal m2 BVO bepalend. In voorliggend geval wordt uitgegaan van circa 0,55 hectare uitgeefbare gronden. Omdat bovenstaande uitgangspunten gelden per 100 m2 BVO wordt gerekend met het getal (5.500 / 100) 55.

Op basis van bovenstaande uitgangspunten is er sprake van een parkeerbehoefte tussen de (55 * 1,3) 72 en (55 * 2,7) 149 parkeerplaatsen.

Om te kunnen borgen dat voldoende parkeerplaatsen worden gerealiseerd bij de nadere ontwikkeling van het plangebied zijn in Artikel 12 van dit bestemmingsplan regels opgenomen. Voor de nieuwe bedrijvenfuncties binnen het plangebied dienen ten alle tijde voldoende parkeerplaatsen te worden aangelegd conform de Nota parkeernormen Winterswijk 2013 en de actualisatie van de Nota parkeernormen, de beleidsregel parkeernormen Winterswijk.

Met onderhavig plan wordt de benodigde parkeerruimte voorzien op eigen terrein. De bedrijfskavels bieden hiervoor voldoende ruimte. Het benodigde aantal parkeerplekken per bedrijf is afhankelijk van het bedrijfstype en de grootte van het bedrijf.

4.4.3 Berekenen verkeersgeneratie

Voor de verkeersgeneratiecijfers gekeken naar een bandbreedte tussen de volgende bedrijfstypen die binnen een gemengd bedrijventerrein kunnen voorkomen:

• bedrijf arbeidsintensief/bezoekersintensief (industrie, laboratorium, werkplaats) (10 verkeersbewegingen gemiddeld per 100 m2 BVO);

• bedrijf arbeidsextensief/bezoekersextensief (loods opslag, transportbedrijf) (4,8 verkeersbewegingen gemiddeld per 100 m2 BVO);
• Bouwmarkt (32,8 verkeersbewegingen gemiddeld per 100 m2 BVO);
• Bedrijfsverzamelgebouw (7,85 verkeersbewegingen gemiddeld per 100 m2 BVO).

Voor het bepalen van de verkeersgeneratie is het aantal m2 BVO bepalend. In voorliggend geval wordt uitgegaan van circa 0,55 hectare uitgeefbare gronden. Omdat bovenstaande uitgangspunten gelden per 100 m2 BVO wordt gerekend met het getal (5.500 / 100) 55.

Op basis van bovenstaande uitgangspunten is er in de nieuwe situatie sprake van een verkeersgeneratie tussen de (55 * 4,8) 264 en (55 * 32,8) 1804 verkeersbewegingen. Opgemerkt wordt dat er in de huidige situatie ook al sprake is van verkeersgeneratie. Om de toe of afname per saldo te berekenen is ook de huidige verkeersgeneratie berekend.

Om de huidige verkeersgeneratie te berekenen is er uitgegaan van de functie 'sporthal'. Deze functie heeft een verkeersgeneratie van 9,95 per 100 m2. Het oppervlak van het bouwvlak van de huidige maatschappelijke bestemming binnen het plangebied is circa 4400 m2, omdat de verkeersgeneratie wordt berekend per 100 m2 wordt er gerekend met het getal (4400 / 100) 44.

Op basis van bovenstaande uitgangspunten is/was er sprake van een verkeersgeneratie van circa (44 * 9,95) 437,8 afgerond 438 verkeersbewegingen.

Gelet op het bovenstaande is de extra verkeersgeneratie als gevolg van voorliggende ontwikkeling circa 1366 (1804-438). Deze verkeersgeneratie kan goed worden ontsloten via de bestaande wegenstructuur op het Europark.

Geconcludeerd wordt dat het aspect 'verkeer' geen belemmering vormt voor de in dit bestemmingsplan besloten ontwikkeling.