Waliënseweg 17

1.1 Aanleiding

Het bedrijf Huiskamp BV is gericht op het uitvoeren van dienstverlening toegespitst op agrarisch loonwerk, cultuurtechnische werken en grondverzet in de directe omgeving van Winterswijk-Huppel maar ook in de verdere omtrek. Het betreft een, in hoofdzaak, agrarisch loonbedrijf met meer dan 55 jaar ervaring. Het bedrijf werkt met een team van ongeveer 30 personeelsleden die werkzaamheden verrichten als tractorchauffeur, chauffeur van oogstmachines, kraanmachinist, loader machinist, algemeen medewerker e.d.. Het is een echt familiebedrijf. Het bedrijf is gestart in 1957 door de overname van loon- en spuitbedrijf Mengers in Winterswijk-Huppel. In 1962 is vervolgens loonbedrijf Heming uit Zwolle overgenomen.

In 1966 is het bedrijf verplaatst van de Waliënseweg 33 (toen Huppel 65) naar Waliënseweg 17 (toen Huppel 19) waar een nieuwe loods is gebouwd naast een bestaande woning. Twee jaar later zijn de activiteiten van loonbedrijf Duizenstra uit Winterswijk overgenomen. In 1970 was er een fusie met het loonbedrijf van de gebroeders Bruntink. Tot 1994 heette het bedrijf Bruntink-Huiskamp. In 1973 werd de coöperatieve werktuigenvereniging Meddo overgenomen. In 1979 is het bedrijf gestart met de verkoop en reparatie van tractoren en landbouwmachines. Op de locatie van het voormalige bedrijf van de gebr. Bruntink werd de bestaande opslagloods uitgebreid met een showroom.

In 2004 werden agrarische loonwerkactiviteiten van BCS Loonbedrijf B.V. uit Winterswijk-Kotten overgenomen. De binding met Winterswijk-Huppel en directe omgeving is vanuit sociaal-maatschappelijke oogpunt, privé en zakelijk, maar ook in relatie tot werkgelegenheid sterk verweven in de bedrijfsvoering en vestigingslocatie.

Door autonome groei van een volwaardig en florerend bedrijf alsmede de toenemende omvang van het materieel is uitbreiding van de bebouwing op bedrijfslocatie opportuun. Onder de huidige omstandigheden, door een te beperkt bouwvlak, is dit niet mogelijk.

Alternatieven

In relatie tot alternatieve mogelijkheden voor uitbreiding c.q. het uitoefenen van de bedrijfsactiviteiten is uitbreiding op een andere locatie, om diverse redenen, niet haalbaar en realistisch. In een (financiële) onderbouwing, geschreven door A.P.M. de Swart, bedrijfskundige bij CUMELA Advies, is aangetoond dat verplaatsing naar een industrieterrein noch haalbaar, noch verstandig is.

CUMELA Advies is in deze gevraagd om de economische uitvoerbaarheid te toetsen inzake de uitbreiding van de huidige locatie versus een alternatieve locatie.

Om de beoogde uitbreiding, een nieuw te bouwen loods, te verantwoorden is een beoordeling van de economische uitvoerbaarheid gevraagd. In deze beoordeling wordt de uitbreiding op de huidige locatie afgezet tegen een alternatieve locatie. Aangezien een nieuwe locatie voor een loonbedrijf op het platteland niet makkelijk te vinden is en het bestemmingsplan technisch vaak niet mogelijk is, is de alternatieve locatie het bedrijventerrein. De lokale overheid heeft het bedrijf voor een eventueel alternatief verwezen naar het bedrijventerrein in Winterswijk.

Een loonbedrijf is een onderneming die een strakke organisatie en aansturing vereist. Ook zijn de rendementen mager. Dit betekent dat planning en organisatie vanaf één plek dient plaats te vinden. Als dit niet mogelijk is dan heeft dit grote gevolgen voor het financieel resultaat. Als werknemers bij terugkomst van een werk niet meteen aan ander werk gezet worden lopen de niet productieve arbeidsuren extreem op. Concreet betekent dit dat het geen optie is om alleen een “uitbreidingsschuur” op het industrieterrein te plaatsen. Het betekent concreet dat de huidige locatie in zijn geheel verkocht moet worden en een totaal nieuwe locatie aangekocht / ontwikkelt moet worden op het bedrijventerrein. 

In genoemde (financiële) onderbouwing wordt verder ingegaan op de mogelijkheden van bedrijfsverplaatsing. Om redenen van privacy is deze onderbouwing hier niet opgenomen.

Uit de conclusie van het rapport volgt dat bedrijfsverplaatsing om zowel praktisch logistieke als financiële redenen niet mogelijk is.

1.2 Doel van het plan

Het doel van deze wijziging is het bouwvlak te vergroten en tevens het maximaal aantal vierkante meters dat volgens het Integrale bestemmingsplan Buitengebied toegestaan was, te verruimen, zodat maximaal 4.926 m2 aan bedrijfsgebouwen op het perceel is toegestaan. De opslagruimten voor machines is momenteel te beperkt wat leidt tot het veelal buiten stallen van machines en werktuigen. Dit levert regelmatig problemen op met het manoeuvreren van de steeds groter wordende machines en werkt verrommeling van het buitenterrein in de hand. Daarbij gaat de kwaliteit van de machines die buiten staan snel achteruit en dient meer onderhoud plaats te vinden.

1.3 Plangebied

Het plangebied is gelegen aan de Waliënseweg 17 in het buitengebied van de gemeente Winterswijk in het buurtschap Huppel. Het perceel wordt aan de achterzijde begrensd door agrarische percelen. Tevens wordt de locatie aan een zijde begrensd door een agrarisch perceel. Aan de andere zijde, Waliënseweg 13, ligt een manege. Op de locatie zijn bedrijfsgebouwen en verharding aanwezig. Voor een globale ligging wordt verwezen naar onderstaande figuren omtrent omgeving van en de directe locatie. Voor de exacte begrenzing van de delen van het plangebied wordt verwezen naar de verbeelding.

Omgeving plangebied (bron: google maps)

Locatie Waliënseweg 17

In het bestemmingsplan "Integrale herziening buitengebied Winterswijk" is dit perceel gekoppeld met het perceel aan de overzijde van de weg: Waliënseweg ongenummerd, kadastraal bekend Winterswijk sectie B nummer 5415. De koppeling tussen de percelen blijft, ook na vaststelling van dit wijzigingsplan, van toepassing. De bestemming (functie) en bouwmogelijkheden voor het gekoppelde perceel wijzigen niet.

1.4 Leeswijzer

Na dit inleidende hoofdstuk volgt hoofdstuk 2. Hierin is een beschrijving opgenomen van de ruimtelijke en functionele situatie van het plangebied. In hoofdstuk 3 wordt het Rijks-, provinciaal en gemeentelijk beleid behandeld. In hoofdstuk 4 wordt inzicht gegeven in de milieu- en omgevingsaspecten die van belang zijn voor onderhavige ontwikkeling. Hoofdstuk 5 gaat in op archeologie. Hoofdstuk 6 behandelt het aspect flora en fauna. Hoofdstuk 7 is de waterparagraaf. Hoofdstuk 8 gaat in op de juridische achtergrond van dit wijzigingsplan. In hoofdstuk 9 wordt ingegaan op de maatschappelijk en economische uitvoerbaarheid.

3.1 Rijksbeleid

3.2 Provinciaal beleid

3.3 Gemeentelijk beleid

Ter beoordeling van het wel of niet toestaan van een nieuwe ruimtelijke activiteit op een bepaalde plek in een waardevol landschap (bij hoofdafwegingsformule van ‘ja, mits de kernkwaliteiten worden behouden of versterkt) geldt de volgende afbeelding met stappenschema.

Ook in de gemeentelijke Visie Buitengebied is aangegeven dat het buitengebied moet worden benaderd als een waardevol cultuurlandschap.

Visie Buitengebied

De gemeente Winterswijk streeft naar behoud van het cultuurlandschap. Bestaande waarden worden daarbij beschermd, verloren waarden worden hersteld en nieuwe landschappelijke waarden worden gecreëerd. De praktische uitwerking hiervan wordt toegespitst op specifieke landschapstypen. Hiermee wordt de bestaande diversiteit en afwisselingen in het landschap gewaarborgd en verder verbeterd. Bij het nemen van maatregelen of het opstellen van beleid kiezen wij voor maatwerk, waar nodig op perceelsniveau. Dit vraagt om flexibel beleid en goede samenwerking tussen de overheden en de burgers. Per saldo wordt de kwaliteit van het buitengebied (of een specifiek gebiedstype daarbinnen) behouden of versterkt bij iedere ontwikkeling die plaats vindt. De manier waarop de bewoners van Winterswijk met het landschap om zijn gegaan is bepalend geweest voor de huidige ‘vorm’ van dit landschap. Dit heeft geleid tot een landschap dat historisch waardevol is, erkend wordt en gewaardeerd wordt.

De gemeente Winterswijk is de eerst aangewezen overheidsinstantie die het lokale landschappelijke belang behartigt. In haar vertaling van het nationale beleid spreekt de gemeente van een cultuurlandschap. Het behartigen van het landschappelijk belang gebeurt op twee manieren:

• 1. beschermen van waardevolle elementen;
• 2. ontwikkelen van nieuwe functies en/of nieuwe kwaliteitselementen.

Deze inspanning is gericht op behoud of versterking van het cultuurlandschap. Behouden alleen is echter niet genoeg. Het landschap is een dynamisch geheel dat ontstaat door de specifieke samenhang van de delen. Daarom worden nieuwe ontwikkelingen toegestaan.

Deze nieuwe ontwikkelingen (bijvoorbeeld zorgboerderijen, niet-agrarische werkfuncties, recreatie etc.) leveren een bijdrage aan het buitengebied (landschap, economie, leefbaarheid etc.).

Het cultuurlandschap is een dynamisch geheel. De gemeente wil gebruik maken van de veranderingen die optreden, ten gunste van het cultuurlandschap en de bewoners en gebruikers.

Het behoud van authenticiteit en kwaliteit van gebouwen en groen staat hoog in het vaandel van gemeentelijk beleid. Karakteristieke groene landschapselementen dienen in het gemeentelijk beleid te worden beschermd. De aandacht gaat daarbij primair uit naar dragers van het landschap, bijzonder kwetsbare elementen, moeilijk te vernieuwen elementen en zeldzame elementen. De veelheid van kleine elementen is daarbij karakteristiek voor Winterswijk.

Private initiatieven voor landschapsversterking worden van groot belang geacht. Behoud van karakteristieke openheid vraagt daarbij bijzondere aandacht. Het gaat om zowel kleinschalige openheid, bijvoorbeeld van essen, als meer grootschalig, zoals in het jonge ontginningslandschap.

Zoals hiervoor is beschreven, geldt behoud en ontwikkeling van het agrarische cultuurlandschap als een belangrijk beleidsuitgangspunt voor het gehele buitengebied van Winterswijk. Dit landschap heeft een belangrijke op zichzelf staande waarde. Dit wordt in het bestemmingsplan tot uitdrukking gebracht door het overgrote deel van het gebied, namelijk alle agrarische gronden zoals alle zogenaamde veldkavels (weilanden en akkers) en alle zogenaamde bouwvlakken (erven) waarop de bedrijfsbebouwing van agrarische bedrijven is gelegen, te bestemmen tot ‘agrarisch cultuurlandschap’. Met deze naamgeving wordt benadrukt dat naast het agrarisch gebruik, evenzeer de landschappelijke waarde van belang is die in belangrijke mate met dit gebruik samenhangt.

Omgevingsvergunningen in het agrarisch cultuurlandschap

Behoud en bescherming van de karakteristieke landschapswaarden is een belangrijke voorwaarde binnen het agrarisch cultuurlandschap. Binnen de bestemming ‘Agrarisch - Cultuurlandschap’ wordt deze bescherming vormgegeven via een omgevingsvergunningstelsel. Dit betekent dat ingrepen die kunnen leiden tot aantasting van de gebiedskwaliteiten vooraf moeten worden getoetst, zodat de overweging kan worden gemaakt of de ingreep kan worden uitgevoerd met behoud van de kwaliteiten. Dit kan betekenen dat aan ingrepen aanvullende eisen (bijvoorbeeld, in geval van EHS: compensatie) worden gesteld.

Bij het bepalen van de landschapswaarden is uitgegaan van de waarden zoals die reeds waren toegekend in de vigerende bestemmingsplannen buitengebied Oost en West. Op basis van het gemeentelijk landschapsbeleidsplan en recente ontwikkelingen op het gebied van natuur- en landschapsontwikkeling (Streekplan/structuurvisie Gelderland 2005, Gebiedsplan natuur en landschap, Reconstructieplan Achterhoek en Liemers, Natuurbeschermingswet) is deze systematiek verder aangevuld.

Het gaat om de volgende landschapswaarden:

• beplantingselementen/houtsingels:

In het coulissenlandschap van Winterswijk is de aanwezigheid van kleinschalige en aaneengesloten beplantingselementen essentieel. Voor een aantal beekdallandschappen is eveneens een versterking van de beplantingsstructuur wenselijk gebleken. In deze gebieden dienen de aanwezige houtsingels behouden te blijven. In uitzonderlijke situaties kan met verwijdering worden ingestemd waarbij elders herplant en compensatie van kwaliteitsverlies plaatsvindt;

• hoogteverschillen:

Lokaal komt er veel variatie in microreliëf voor bij oevers en oeverwallen langs beken, afgesneden beekarmen, ophogingen door esdekken, steilranden langs essen, houtwallen, veendijken, poelen en vennen maar ook ter plaatse van spoorwegtracés en door klei- en kalkwinning. Het microreliëf is deels natuurlijk ontstaan en deels het gevolg van het in cultuur brengen van de gronden. Deze bestaande hoogteverschillen dienen behouden te blijven;

• openheid:

Met name in de grote aaneengesloten escomplexen en open ontginningsgebieden is openheid een belangrijke landschapswaarde;

• onverharde wegen:

Alle huidige halfverharde en onverharde wegen worden beschermd tegen verharding. Het half- en onverharde karakter leidt ertoe dat doorgaand en gemotoriseerd verkeer slechts in beperkte mate gebruik maakt van deze paden en wegen. Dit schept goede condities voor andere gebruikers om de paden te gebruiken als recreatieve

verbindingen. Een onverhard pad leidt tot een beleving van rust en landelijkheid.

Oud hoevenlandschap

Vanwege deze waarden geldt de plicht een omgevingsvergunning ten behoeve van het uitvoeren van werken, geen bouwwerken zijnde en werkzaamheden (omgevingsvergunning voor aanlegactiviteiten) aan te vragen voor:

• het rooien, vellen van opgaande beplanting in het gehele plangebied;
• het vergraven, verdiepen, verhogen en egaliseren van gronden in gebieden die op de kaart landschapswaarden zijn aangemerkt als gebied met hoogteverschillen;
• het aanbrengen van hoog opgaande beplanting in gebieden die op de kaart landschapswaarden zijn aangemerkt als gebied met kenmerkende openheid;
• het verder verharden van onverharde of halfverharde paden en wegen in het gehele plangebied.

Binnen de bestemming ‘Groen’ kunnen houtwallen en -singels via het omgevingsvergunningstelsel voor (groot) onderhoud worden vernieuwd door de beplanting regelmatig af te zetten. Het rooien en geheel verwijderen van een houtwal of -singel is in de regel niet toegestaan. Alleen bij hoge uitzondering kan ermee worden ingestemd dat een houtwal of -singel wordt gerooid omdat het agrarische gebruik van de percelen onevenredig wordt gehinderd. Voorop staat echter dat de ecologische en landschappelijke kwaliteit niet verloren mag gaan. Daarom zal alleen met het rooien van een houtwal of -singel akkoord worden gegaan indien in de nabijheid (op één van de aangrenzende percelen) een vervangende houtwal of -singel wordt gerealiseerd. Bovendien geldt dat het rooien van een houtwal of -singel niet wordt toegestaan bij volgroeide wallen of singels, met een hoge ecologische of landschappelijke waarde.

Bij vervanging van een bestaande houtwal of -singel gaan ecologische waarden die samenhangen met de ouderdom van de wal of singel verloren. Hiervoor wordt een compensatie geëist door de nieuwe houtwal of -singel in oppervlak groter te maken dan de verwijderde houtwal of -singel. Hierbij zal maatwerk plaatsvinden waarbij rekening wordt gehouden met de waarde van de wal of singel die is gerooid en de landschappelijke situatie op de plek waar de nieuwe wal of singel wordt ingepland.

Voor het verwijderen van de houtsingel of -wal zijn burgemeester en wethouders bevoegd een omgevingsvergunning dan wel wijziging te verlenen, waarbij de vervangende inplant en de compensatie als voorwaarden kunnen gelden. Na verlening van de vergunning dient als eerste de vervangende inplant plaats te vinden, alvorens tot het rooien van de bestaande wal of singel wordt overgegaan.

4.1 Bodem

Op het perceel is tweemaal bodemonderzoek verricht. Het betreft een zogenaamd Historisch Onderzoek uit 2001 en een Verkennend Bodemonderzoek elders op het perceel uit 1982. Uit géén van deze onderzoeken blijkt dat ter plaatse van de uitbreiding verontreiniging is te verwachten. In het historisch bodembestand (HBB) zijn geen bodembedreigende activiteiten bekend. Er is geen ondergrondse tank bekend.

Op grond van artikel 3.1.6 Besluit ruimtelijke ordening (Bro) moet getoetst worden of de bodemkwaliteit de planontwikkeling belemmert. Wanneer op het perceel geen (ernstige) bodemverontreiniging wordt verwacht, mag worden aangenomen dat er geen belemmeringen zijn voor de wijziging (in dit geval uitbreiding) en dat de bodemkwaliteit geen onaanvaardbaar risico oplevert voor de gebruikers van de bodem.

De bodemkwaliteit op het perceel is niet eerder met bodemonderzoek vastgesteld. Op grond van het uitgevoerde archiefonderzoek wordt verondersteld dat op het betreffende deel van het perceel geen sprake is van een (ernstige) bodemverontreiniging. Ondanks dat er geen recentere gegevens voorhanden zijn is het uitvoeren van bodemonderzoek om de feitelijke bodemkwaliteit vast te leggen niet noodzakelijk. De reden hiervoor is dat de functie van het nieuw te bouwen pand geen verblijfsfunctie is. Er zal een werktuigenberging worden gebouwd, waar dagelijks overwegend geen mensen aanwezig zijn, laat staan dat personen langer dan 2 uur aaneengesloten in het pand aanwezig zullen zijn.

Gezien de historie van het gebruik van de gronden in combinatie met het feit dat het nieuwe bouwwerk gebruikt gaat worden voor opslag van (landbouw)werktuigen, wordt de bodemkwaliteit geschikt geacht voor de toekomstige functie. Bij de aanvraag om omgevingsvergunning wordt definitief beoordeeld of ontheffing van het verplichte bodemonderzoek mogelijk is.

4.2 Geluid

De mate waarin het geluid, het woonmilieu mag belasten, is geregeld in de Wet geluidhinder (Wgh). De kern van de wet is dat geluidsgevoelige objecten worden beschermd tegen geluidhinder uit de omgeving. In de Wgh worden de volgende objecten beschermd (artikel 1 Wgh):

• woningen;
• geluidsgevoelige terreinen (terreinen die behoren bij andere gezondheidszorggebouwen dan categorale en academische ziekenhuizen, verpleeghuizen, woonwagenstandplaatsen);
• andere geluidsgevoelige gebouwen, waaronder onderwijsgebouwen, ziekenhuizen en verpleeghuizen, andere gezondheidszorggebouwen dan ziekenhuizen en verpleeghuizen die zijn aangegeven in artikel 1.2 van het Besluit geluidhinder (Bgh):
  • 1. verzorgingstehuizen;
  • 2. psychiatrische inrichtingen;
  • 3. medische centra;
  • 4. poliklinieken;
  • 5. medische kleuterdagverblijven.

Het beschermen van deze geluidsgevoelige objecten gebeurt aan de hand van vastgestelde zoneringen. De belangrijkste geluidsbronnen die in de Wet geluidhinder worden geregeld zijn: industrielawaai, wegverkeerslawaai en spoorweglawaai. Verder gaat deze wet onder meer ook in op geluidwerende voorzieningen en geluidsbelastingkaarten en actieplannen.

De werkzaamheden van van het bedrijf vallen onder het Activiteitenbesluit. Het bedrijf zal aan de geluidsvoorschriften, zoals opgenomen in paragraaf 1.1 ‘Geluid en trillingen’ van dit besluit moeten (blijven) voldoen tenzij anders door de gemeente besloten. Een bedrijfsgebouw, zoals een werktuigenberging, dat gerealiseerd word heeft geen geluidsgevoelige bestemming en hoeven omtrent dit aspect niet nader onderzocht te worden.

In de nabije omgeving van het plangebied zijn geen burgerwoningen (derden) aanwezig, de directe omgeving vormt geen beletsel. Omdat het plangebied alleen binnen de invloedssfeer van wegverkeer is gelegen worden de overige geluidbronnen verder buiten beschouwing gelaten.

Planspecifiek

Het milieuaspect geluid vormt geen belemmering voor de uitvoering van dit plan.

4.3 Luchtkwaliteit

Op basis van de EU- richtlijn 1999/30/EG van de Raad van de Europese Unie betreffende grenswaarden voor zwaveldioxide (SO2), stikstofdioxide (NO2) en stikstofoxiden (NOx), zwevende deeltjes (PM10) en lood (Pb) in de lucht (Pb EG L163) dient Nederland de wettelijke luchtkwaliteitsnormen voor bovengenoemde stoffen en tevens voor koolmonoxide (CO) en benzeen (C6H6) vast te leggen. Het vorige Besluit Luchtkwaliteit 2005 is na de recente inwerkingtreding van de “Wet Luchtkwaliteit (Wlk)” vervallen.

Sinds 15 november 2007 zijn de hoofdlijnen voor regelgeving rondom luchtkwaliteitseisen opgenomen in hoofdstuk 5 Wet Milieubeheer (zie Staatsblad 2007, nr. 414, d.d. 30 oktober 2007). In artikel 5.16 Wm (lid 1) is opgenomen onder welke voorwaarden bestuursorganen bepaalde bevoegdheden mogen uitoefenen.

Wanneer aan één van de voorwaarden wordt voldaan, vormen luchtkwaliteitseisen geen belemmering voor het uitoefenen van de bevoegdheid. De voorwaarden zijn:

• a. er is geen sprake van een feitelijke en dreigende overschrijding van een grenswaarde;
• b. een project leidt niet tot een verslechtering van de luchtkwaliteit;
• c. een project draag ‘niet in betekende mate’ bij aan de luchtverontreiniging;
• d. een project past binnen het NSL (Nationaal Samenwerkingsprogramma Luchtkwaliteit) of binnen een regionaal programma van maatregelen (de NSL kan pas worden vastgesteld na de nieuwe EU-richtlijnen luchtkwaliteit en de acceptatie van het derogatieverzoek van Nederland; vermoedelijk 2009).

In Nederland zijn stikstofdioxide (NO2) en zwevende deeltjes als PM10 (fijn stof) de maatgevende stoffen waar de concentratieniveaus het dichtst bij de grenswaarden liggen. Overschrijdingen van de grenswaarden komen, uitzonderlijke situaties daargelaten, bij andere stoffen niet voor. Hoewel de luchtkwaliteit de afgelopen jaren flink is verbeterd kan Nederland niet voldoen aan de luchtkwaliteitseisen die in 2010 van kracht zijn geworden. De EU heeft Nederland derogatie (uitstel) verleend op grond van het Nationaal Samenwerkingsprogramma Luchtkwaliteit (NSL). Dit betreft een gemeenschappelijke aanpak van het Rijk en diverse regio’s om samen te werken aan een schonere lucht waarbij ruimte wordt geboden aan noodzakelijke ruimtelijke ontwikkelingen. Projecten die in betekenende mate bijdragen aan luchtverontreiniging worden opgenomen in het NSL in de provincies c.q. regio’s waar overschrijdingen plaatsvinden. In het Besluit Niet In Betekende Mate (NIBM) is een ondergrens (3% criterium) opgenomen waarbij ‘projecten’ geen aantoonbare gevolgen hebben voor de luchtkwaliteit. Dit geldt onder andere voor projecten voor het realiseren van maximaal 500 woningen met 1 ontsluitingsweg, alsmede voor landbouwbedrijven waaronder akker- en tuinbouw, ongeacht de grootte.

Gevoelige bestemmingen als scholen, kinderdagverblijven, bejaarden- en zorgtehuizen genieten op grond van de gelijknamige AMvB extra bescherming: substantiële uitbreiding of nieuwvestiging binnen 50 meter van een provinciale weg of 300 meter van een Rijksweg is alleen toegestaan als de concentraties luchtvervuilende stoffen zich onder de grenswaarden bevinden waardoor geen onacceptabele gezondheidsrisico’s optreden.

Planspecifiek

Gezien de aard van het bedrijfsactiviteiten (bestaande situatie), waarbij in relatie tot het plan, geen relevante wijzigingen optreden, is in relatie tot de luchtkwaliteit geen beperking te verwachten. Daarnaast valt het plangebied buiten de onderzoek zones van rijks- en provinciale wegen. Op grond van de Wet luchtkwaliteit is er daarom geen onderzoeksplicht. Naast de toetsing van het aspect luchtkwaliteit in het kader van de Wet luchtkwaliteit moet in het kader van een goede ruimtelijke ordening worden getoetst of de luchtkwaliteit ter plaatse van het projectgebied aanvaardbaar is voor de beoogde functie. De bouw van een loods/werktuigenberging valt niet onder een categorie zoals genoemd in de Regeling NIBM en derhalve behoeft er geen luchtkwaliteit onderzoek te worden uitgevoerd. De blootstelling aan luchtverontreiniging is beperkt en leidt niet tot onaanvaardbare gezondheidsrisico’s. In het kader van een goede ruimtelijke ordening is de luchtkwaliteit ter plaatse van het plangebied aanvaardbaar. Het aspect luchtkwaliteit vormt geen belemmering voor de uitvoerbaarheid van een bestemmingsplanwijziging.

4.4 Milieuzonering

In de ruimtelijke ordening wordt rekening gehouden met de milieuhinder van bedrijven/activiteiten ten opzichte van milieugevoelige functies. Dit plan betreft een bestaand bedrijf met de wens een loods/werktuigberging uit te breiden. Het bedrijf voldoet reeds aan de gestelde afstanden vanuit de VNG "Bedrijven en milieuzonering". Een loods/werktuigenberging is geen woon en/of verblijfsruimte en er behoeft derhalve geen toets uitgevoerd te worden om te onderzoeken of de ontwikkeling een beperking op zou leveren voor omliggende bedrijven.

Met betrekking tot het type bedrijf (een landbouwmechanisatiebedrijf) moet een afstand tot omliggende woonbebouwing/gevoelige objecten van 50 meter in acht genomen worden. In de bestaande situatie voldoet het bedrijf aan deze afstandseis. Overige relevante bedrijven welke mogelijk belemmerd zouden kunnen worden, zijn in de directe omgeving niet aanwezig. Aangezien er geen geluid- of geurgevoelig object wordt opgericht is er van een belemmering op basis van deze gronden geen sprake.

Op grond van het aspect "milieuzonering" zijn er overeenkomstig een goede ruimtelijke ordening geen onevenredige belemmering voor de ontwikkeling/uitbreiding van bedrijfsactiviteiten aan de Waliënseweg.

4.5 Externe veiligheid

Het aspect externe veiligheid betreft het risico op een ongeval waarbij een gevaarlijke stof aanwezig is. Deze gevaarlijke stoffen kennen twee verschillende bronnen. Dit zijn de stationaire bronnen (chemische fabriek, lpg-vulpunt) en de mobiele bronnen (route gevaarlijke stoffen). Er wordt bij externe veiligheid onderscheid gemaakt in plaatsgebonden risico en groepsrisico.

Het plaatsgebonden risico biedt burgers in hun woonomgeving een minimum beschermingsniveau tegen gevaarlijke stoffen. Het groepsrisico heeft een oriënterende waarde en voor het plaatsgebonden risico geldt een grenswaarde voor kwetsbare objecten en een richtwaarde voor beperkt kwetsbare objecten.

In het Besluit externe veiligheid inrichtingen (Bevi) (stb. 250, 2004) wordt een verantwoordingsplicht (door de overheid) voor het groepsrisico rond inrichtingen wettelijk geregeld (artikel 13). De verantwoording houdt in dat wordt aangegeven of risico’s acceptabel zijn en welke maatregelen worden genomen om de risico’s te verkleinen.

In de omgeving van het plangebied zijn geen stationaire bronnen te vinden. Ten aanzien van het groepsrisico kan gesteld worden dat onderhavig plan niet voorziet in de realisatie van een nieuw kwetsbaar object. Het groepsrisico blijft ongewijzigd en hoeft daarom niet nader verantwoord te worden. Het aspect externe veiligheid vormt geen belemmering voor de uitvoering van dit plan.

4.6 Verkeer

Bij iedere ruimtelijke ontwikkeling dient een oordeel gegeven te worden aangaande de verkeersaantrekkende werking, gevolgen voor mobiliteit en infrastructuur. Onderhavig plan voorziet in het uitbreiden van het bouwvlak en de bouw van een loods/werktuigenberging. De mobiliteit is vanaf het perceel aan de Waliënseweg en in hoofdzaak tot de omgeving aanvaardbaar. Het verkeer binnen het bedrijf is relatief beperkt, aangezien de werkzaamheden hoofdzakelijk buiten de eigen inrichting uitgeoefend worden. Parkeervoorzieningen zijn op eigen terrein aanwezig. Door de bouw vindt geen uitbreiding van bedrijfsactiviteiten plaats, waardoor geen extra verkeersbeweging gegenereerd wordt.

9.1 Maatschappelijke uitvoerbaarheid

Het ontwerp wijzigingsplan heeft van 26 maart 2014 tot en met 6 mei 2014 ter inzage gelegen. Gedurende deze periode zijn geen zienswijzen ingediend.

9.2 Financiële uitvoerbaarheid

Het voorliggende bestemmingsplan heeft voor de gemeente Winterswijk geen financiële consequenties, aangezien de plannen voor rekening en risico van de initiatiefnemer komen. Hiertoe is een planschadeovereenkomst getekend tussen beide partijen.

Kostenverhaal

Er is sprake van een bouwplan volgens artikel 6.2.1. Besluit ruimtelijke ordening (Bro), waar op basis van artikel 6.12 lid 1 Wet ruimtelijke ordening (Wro) een exploitatieplan voor dient te worden vastgesteld. Lid 2 van dit artikel geeft echter aan dat het niet nodig is om een exploitatieplan vast te stellen wanneer het verhaal van kosten anderszins verzekerd is. In dit geval zijn de kosten anderszins verzekerd en is het dus niet nodig om een exploitatieplan vast te stellen.